Ve işte sevgilerin en gerçeği!..
“Üçüncü tür sevgi Benim
“Rağmen”’
diye adlandırdığım türdür” diyor yazar.
Bir koşula bağlı olmadığı için ve karşılığında bir şey beklenmediği için “Eğer” türü sevgiden farklıdır bu. Sevilen kişinin çekici bir niteliğine dayanıp, böyle bir şeyin varlığını esas olarak almadığı için “Çünkü” türü sevgi de değildir. Bu üçüncü tür sevgide, insan “Bir şey olduğu için” değil, “Bir şey olmasına rağmen” sevilir.
Bu aslında işin teorik kısmı uygulamaya gelince hepimiz ya da bir kısmımız falso veririz eminim.Peki sevgi nedir?
Sevgi yalnız bir insana bağlılık değildir. Bir tutumdur. Kişinin yalnız bir sevgi nesnesine değil, bütünüyle dünyaya bağlılığını gösteren bir kişilik yapısıdır. Kişi yalnız bir tek kimseyi seviyor, başka her şeye karşı ilgisiz kalıyorsa sevgisi sevgi değil, genişletilmiş bencilliktir.Bana göre tabi…
Ben gerçekten başarılı bir üretici değilim.
nefretim sevgimden büyük olmuştur hep…Peki ya SİZ?